Οἱ σωματικοί ἔρωτες, ἐπειδή ἀναφέρονται σέ πράγματα πού περνοῦν, περνοῦν καί ἐκεῖνοι ὅπως τά ἀνοιξιάτικα λουλούδια. Οὔτε ἡ φλόγα μένει, ὅταν τελειώσουν τά ξῦλα, ἀλλά χάνεται μαζί μέ αὐτά πού τήν τρέφουν, οὔτε ὁ πόθος ὑπάρχει ὅταν σβήνει τό προσάναμμα.
Οἱ θεῖοι ὅμως καί φρόνιμοι ἔρωτες, ἐπειδή ἀναφέρονται σέ κάτι σταθερό, γι' αὐτό ἀκριβῶς εἶναι καί πιό σταθεροί καί ὅσο περισσότερο παρουσιάζεται ἡ ὁμορφιά τους, τόσο περισσότερο συνδέουν τούς ἐραστές μέ αὐτό καί μεταξύ τους.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Νεοελληνική ἀπόδοση:
Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης
Πηγή: Γρηγοριανόν
Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου,
Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου,
σελ. 351-352.